شاخص های لنگش

درد حاصل از لنگش ، تغییرات زیادی در حالت وگام گاو به منظور کاهش ناراحتی در دام ایجاد می­کند. به علاوه حرکت گاو می­تواند اطلاعات ارزشمندی فراهم کند. گاو اغلب در حضور درد و ناراحتی، کند ، بی حرکت و افسرده می­شود. از آنجائیکه یکی از علل اصلی درد، لنگش است، هر یک از علائم ذکر شده سبب جلب توجه به یک گاو می­شود. گاوهای بی­حرکت با اختلال در اندام حرکتی پایینی، مکرر اندام آسیب دیده خود را از زمین بلند کرده و سعی کرده وزن خود را در محلی از انگشت قرار دهند که کمترین درد را دارد. مشاهده این رفتار در زمانی که گاو ناهنجاری­های خفیف در حرکت نشان می­دهد، مفید خواهد بود. پاسخ رفتاری هر گاو به لنگش در جهت حمایت از عضو لنگ، الگوی خاص دارد. بنابراین لزوما وجود همه علایم ضروری نیست. جستجوی علایمی مانند تکان دادن سر nodding، قوس در ستون فقرات و تغییرات در طول گام به تشخیص سریع دام­­هایی که به مشاهده نزدیک­تر نیاز دارد، کمک می­کند. تقریبا همه اسکورهای حرکتی بر قرار دادن پا و قوس پشت گاوها تاکید دارند. کارایی هر یک از این روش­های ارزیابی با اعتبار، قابلیت اطمینان و حساسیت آنها محدود می­شود. مشاهداتی که می­تواند در تعریف و ارزیابی لنگش به کار رود عبارتند از:

قوس در ستون فقرات: قوس در قسمت پشتی در گاو اغلب با درد در ارتباط است. این قوس اغلب با لنگش در ارتباط است و ممکن است در حالت ایستادن یا راه رفتن مشاهده شود. محققان در دانشگاه لیورپول تایید می­کنند که انحنای پشت (spine) یک پیش­گویی دقیق از حضور ضایعات پا می­باشد. آنها دریافتند که ارتباط مثبت و بسیار معنی­داری میان انحنای پشت و حضور یک ضایعه در اندام، وجود دارد. انحنای پشت بیشترین میزان توافق اسکور در بین مشاهده­ گرها را در میان سایر تغییرات رفتاری دارد. این نتایج مشخص می­کند که وارد کردن انحنای پشت در اسکور حرکتی، تشخیص دقیق ضایعات پا را امکان پذیر می­سازد.

 دریافت فایل PDF